Wiatr od wschodu wiał, tom se popatrzył na mój mizerny dorobek na zaliczgminę i umyśliłem, że pojadę do Stanisławowa, a może i dalej, to jeszcze gminę Dobre zaliczę. Z poprzedniej wyprawy w tym kierunku zapamiętałem, że od Zakrętu nie trzeba już jechać asfaltem, bo obok jest drogo-chodnik z kostki aż do Mińska Mazowieckiego. Ale dziś te osiem kilometrów krajową "dwójką" strasznie mi się jechało, ciężarówki do Terespola dmuchały jedna za drugą, do tego autobusy i osobówki - jeden niekończący się ciąg pojazdów. Drugi, jeszcze gorszy fragment, to osławiona droga krajowa nr "50", którą miałem "przyjemność" jechać od Mińska do Stanisławowa. Ale po kolei.
W Warszawie zrobiłem zdjęcie tego oto budynku, bo wydaje mi się, że to jedna z najwęższych szczytowych ścian we współczesnym budownictwie.


Budynek ul. Kosmatki 68 © yurek55

Wąski ten budynek © yurek55
Nieco oddalony, ale widoczny z drogi, za to z dojazdem tylko drogami gruntowymi, stoi kościół w Zakręcie

Kościół w Zakręcie przy ul. Ks. Iwaniuka © yurek55

Kościół we wsi Zakręt © yurek55

Fronton kościoła w Zakręcie © yurek55

Rzeczona droga do Mińska © yurek55
Po drugiej stronie drogi jest tablica miejscowości z nazwą "Stary Konik", tak że nie wiem, jak się naprawdę nazywa ta miejscowość.
A to już nowy obiekt przy drodze, ale niestety nie wiem kto jest inwestorem, bo musiałbym na drugą stronę przejechać.

Nowoczesnośc aż bije w oczy. Wielgolas Brzeziński © yurek55
Dla odmiany w Dębem na stacji czas się zatrzymał

Tradycja © yurek55

Budynek stacyjny Dębe Wielkie © yurek55
A to kolejne miejsce, warte uwiecznienia, gdzie czas się zatrzymał. Chociaż nie, pomnik odnowiony jakby sam Putin miał przyjechać niebawem. Napis też zawiera wiele rusycyzmów tak, żeby było bardziej swojsko i zgodnie z wytycznymi TPPR (dla tych, co nie pamiętają - Towarzystwo Przyjaźni Polsko - Radzieckiej) Brzmi on:

Białoruś? Ukraina? Nie, Dębe Wielkie © yurek55

Sierp i młot trzyma się mocno © yurek55

W końcu dojechałem do Mińska i nic innego mi nie pozostało, jak wbić się na drogę będącą postrachem rowerzystów, osławioną "pięćdziesiątkę". Nie będę się rozpisywał o swoich wrażeniach z tego odcinka, wspomnę tylko, że sporą część z tych dziesięciu kilometrów, przejechałem po szutrowym poboczu. Na tych zdjęciach widać, jak wygląda ta jedna z najruchliwszych dróg, nazywana często i w uproszczeniu "dużą obwodnicą Warszawy". Można nią objechać miasto z jadąc z południa na wschód, albo zachód i omijając z daleka stolicę. KIEROWCY BARDZO DUŻYCH CIĘŻARÓWEK BARDZO JĄ LUBIĄ...

Droga krajowa nr. 50 Stanisławów © yurek55

Zdrowe mleko, prosto od krowy © yurek55
Wprawdzie jeździłem już kilka razy tą drogą m.in. odcinek do Góry Kalwarii i potem do Grójca, ale tam przynajmniej miała pobocze i ten pęd ciężarówek nie był aż tak stresujący i niebezpieczny. Za to jak już opuściłem tę drogę, to już miałem "z górki" - i wiatr miałem w plecy i drogę nieporównywalnie spokojniejszą.

Droga 637 do Warszawy © yurek55
Niestety zmęczenie też zaczęło już dawać znać o sobie, a ja jak zwykle byłem w niedoczasie, jak mawiają szachiści. Trzeba było spieszyć się do domu na obiad, a ja nic nie jadłem w trasie, picie też dawno się mi skończyło, nadgarstki bolały coraz bardziej, siodełko też wydawało się coraz twardsze i mniej wygodne. A do domu nadal było daleko. Pomimo to, albo właśnie dlatego, zatrzymywałem się po drodze i robiłem takie durne fotki, ale każdy powód był dobry by chwilkę odpocząć.

Czy to most kolejowy? © yurek55

Już niedaleko © yurek55
A tu już naprawdę blisko, jeszcze 20 minut

Plaża przy "Poniatoszczaku" © yurek55

Gminę zaliczyłem, na obiad zdążyłem, relację skończyłem. Zdjęć trochę dużo, ale pogoda ładna i niebo z chmurkami tak ładnie wychodzi, proszę o wybaczenie.


Pokaż trasę GPS

"Miłe złego początki, lecz koniec żałosny" - ten cytat z bajki Krasickiego, jak ulał pasuje do opisu mojej dzisiejszej wycieczki. Wyjechałem rano, tuż po śniadaniu i stałą, sprawdzoną trasą pojechałem w kierunku Umiastowa, a potem Pogroszewa, ale tym razem dojechałem aż do Leszna. Nie wjeżdżałem tym razem do centrum, ale jadąc obrzeżami i dalej szosami lokalnymi, dojechałem aż od dawnej drogi na Poznań. Właściwie nie było to moim zamiarem, chciałem dojechać do Kampinosu, zaliczyć gminę i wracać przez Leszno i Mariew. Ale zobaczyłem tę tablicę, zmodyfikowałem trasę i tylko dlatego znalazłem się w Niepokalanowie.


Gmina zaliczona © yurek55  (druga to Teresin)


Bazylika w Niepokalanowie © yurek55

Oczywiście nie mam nic przeciwko Bazylice i gdybym miał więcej czasu i bardziej odpowiedni strój, chętnie spędziłbym tam więcej czasu. Ale w rowerowych obciskach nie czułem się najlepiej w tym miejscu. Szczególnie dzisiaj.
Trzeba było więc pomyśleć o powrocie, bo czas uciekał, a ja do domu miałem kawał drogi. Sądziłem w swej naiwności, że utrzymam tempo jazdy i wystarczy mi dwie godziny, ale jak znalazłem się na DK 92 zaczęły się poważne problemy. A właściwie jeden problem: wschodni wiatr wiejący z siłą ponad 50km/h. Kosztem naprawdę dużego wysiłku udawało mi się osiągać zaledwie 15km/h i po kilkunastu minutach jazdy miałem właściwie dosyć. Traciłem siły w zastraszającym tempie, bolały mnie ręce, tyłek, a huk wiatru w uszach doprowadzał do szału. Myślałem, że jak ucieknę z tej pieprzonej krajówki, to coś mi się poprawi, może las jakiś, albo co. Nic z tego. Robiłem coraz częściej krótkie przystanki, piłem wodę, robiłem zdjęcia, wszystko - aby nie jechać. Ale ta metoda  miała jedną zasadniczą wadę, nadal byłem daleko od domu i nadal nie miałem siły jechać pod wiatr. A tu jeszcze w pewnym momencie minęła mnie para, chłopach z dziewczyną na szosówkach, chłopak machnął mi ręką i pojechali tak, jak ja z wiatrem jadę! Nie miałem najmniejszych szans usiąść im na kole, nawet nie próbowałem. W końcu po ponad trzech godzinach tej męczarni dojechałem do domu, dwie i pół godziny po założonym czasie. To efekt oczywistego braku doświadczenia i przeszacowania własnych możliwości.
A te flagi łopotały tak, że mało się nie urwały. Stąd jeszcze 15 minut do domu.


Wiatr od wschodu © yurek55


Pójdźcie do mnie wszyscy którzy pracujecie © yurek55


Kapliczka współczesna gdzieś koło Leszna © yurek55

Pokaż trasę GPS

Wyjazd z Warszawy w kierunku wschodnim krajową "dwójką", kojarzył mi się zawsze z koszmarem rowerzysty. Dlatego unikałem jak mogłem jeżdżenia w tamtą stronę, ale w sklepie rowerowym w Mińsku Mazowieckim był duży wybór różnych toreb rowerowych i chciałem spokojnie je pooglądać, poprzymierzać i kupić. Stara torba podsiodłowa nie pasuje, a wozić wszystko w plecaku, to już za ciężko i plecy bolą. Moja obawa co do jazdy w sznurze TIR-ów na rejestracji zza wschodniej granicy okazała się nieuzasadniona. Jak się okazało i co widać na zdjęciu poniżej, do samego miasta dojechałem drogą pieszo-rowerową. Wprawdzie co kilka kilometrów trzeba było zwalniać na "szykanach", ale i tak byłem z tej drogi bardzo zadowolony.


Szykana rowerowa na drodze do Mińska © yurek55
W Dębem tablica przed kościołem upamiętniająca epizod Powstania Listopadowego:
PAMIĘCI PODPUŁKOWNIKA FRANCISZKA SZNAJDEGO I JEGO KARABINIERÓW KONNYCH - ŻANDARMÓW BOHATERÓW ZWYCIĘSKIEJ SZARŻY POD DĘBEM WIELKIEM 31 MARCA 1831 ROKU W XV ROCZNICĘ ODRODZENIA ŻANDARMERII WOJSKOWEJ 18 CZERWCA 2005 ROK


Była rocznica szarży - są kwiaty © yurek55

Dębe Wielkie - kościół © yurek55

W Warszawie nie ma odpowiedniego miejsca dla stosownego upamiętnienia tej tragedii, w Mińsku się znalazło


Mińsk upamiętnił katastrofę smoleńską © yurek55


Prezydent Kaczorowski - Honorowy Obywatel Miasta © yurek55


Pomnik na centralnym placu miasta © yurek55


Bóg Honor Ojczyzna © yurek55

W mieście przez niemal pół wieku stacjonowało wojskowe lotnictwo, nie mogło zabraknąć pomnika


1 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego "Warszawa". Para dyżurnych Mig-ów 21?:) © yurek55

A tu krzyż postawiony 4 kwietnia 1912 roku, czyli niemal dokładnie 102 lata temu. Muszę przyznać, że ta inwokacja mocno mnie zaskoczyła. Czyżby ówcześni mieszkańcy prowadzili aż tak rozwiązły i hulaszczy tryb życia?


Inwokacja - modlitwa © yurek55


Krzyż 4 kwietnia 1912 © yurek55

Nazwa nieodległej wsi jakby potwierdzała...?


Nazwa staropolska © yurek55

Wracałem z Mińska drogą zasugerowaną przez sprzedawcę ze sklepu rowerowego i oczywiście musiałem się gdzieś pomylić. Orientację odzyskałem we wsi Górki, bo mają tam działkę znajomi, a ja do niej wjechałem przez pola i lasy, od zupełnie nieznanej strony. Musiałem przez to wrócić na krajową "2", ale tym razem na krótko, bo uciekłem w lewo na Wiązownę, a potem przez Józefów wróciłem do Warszawy.


Krzyż 1859r - Wiązowna © yurek55

Zarówno z dzisiejszej jazdy, kilometrów i zakupów jestem bardzo zadowolony. Kupiłem torbę pod ramę Kellys Zoffy o pojemności 0.9 l i jest w sam raz, mieści to co potrzeba. Do tego łańcuch CLARKS ze spinką, który od razu po powrocie wymieniłem. Tylko że on ma 116 ogniw, co przeczytałem na pudełku niestety dopiero teraz i nie wiem jak będzie pracował. Przekonam się jutro, a jakby co, to rozkuwacz już mam. Co do jazdy, to deszcz mnie łapał dwa razy i ten pierwszy to nawet dość solidnie mnie zmoczył. Jednak nogi pozostały suche w butach, rękawy od kurtki nie przemiękły, temperatura ok.10°C, więc aż tak dramatycznie jak w lutym nie było. Końcówka przejechanych kilometry najbardziej dała się odczuć w siedzeniu i w nogach, ale taki jest urok dystansów >100 i trzeba się z tym godzić, jak się chce jeździć. 
Zaliczone gminy: Dębe Wielkie, Mińsk wiejski, Mińsk miasto.

Pokaż trasę GPS

Ponieważ wczoraj nie pojeździłem zbytnio a od jutra ma się zepsuć pogoda, postanowiłem dziś jakąś dłuższą trasę przejechać. Rozważałem trasę na Leszno i Sochaczew do Wiskitek i z powrotem przez Żyrardów, wtedy wpadło by mi ze dwie-trzy gminy, albo drugi wariant: Legionowo - Serock - Wyszków - Radzymin i też zaliczenie nowych gmin. Wybrałem wariant drugi, bo dawał większe możliwości modyfikacji, w zależności od tego, jak bym się czasowo wyrabiał. Dość szybko, bo jeszcze przed Legionowem, mój plan jechanie dużej pętli musiał zostać zarzucony. Przed obwodnicą skręciłem w ulicę Dębową myśląc, że doprowadzi mnie do Legionowa. Niestety po kilkuset metrach zobaczyłem znak "Uwaga" z tabliczką - "Koniec utwardzonej nawierzchni". Ponieważ mam opony Land Cruiser nie powstrzymało mnie to od jazdy drogami leśnymi, w kierunku który uznałem za właściwy. A tu niespodzianka, droga przez las zakończyła swój bieg przy stacji kolejowej Warszawa Choszczówka!  Przeprawiłem się więc przez peron na drugą stronę torów, z nadzieją na odnalezienie właściwego kierunku i asfaltowej drogi. Kierunek z grubsza wybrałem dobry, ale droga nadal prowadziła przez las, w tym fragmentami po betonowych płytach. W końcu dojechałem jednak do szosy i do Legionowa. Niestety droga przez las zajęła mi zbyt wiele czasu i przy Zalewie Zegrzyńskim skręciłem w stronę Nieporętu.Tam mogłem wybrać, czy jechać prosto i dojechać przez Rembertów, czy w prawo, by dojechać przez Żerań, czy w końcu, w lewo wzdłuż zalewu dojechać do Radzymina i stamtąd skierować się do Warszawy. Rzut oka na licznik i na zegarek, czasu dosyć, kilometrów mało, więc decyzja mogła być tylko jedna. Potem jeszcze raz wydłużyłem drogę powrotną, rezygnując z dalszej jazdy bardzo ruchliwą "ósemką" i w Strudze skierowałem się na Rembertów. Na odcinku pomiędzy Zielonką a Ząbkami są bardzo poważne roboty drogowe i dzięki temu  wyprzedziłem z półtorej setki stojących w korku samochodów. To zawsze poprawia mi nastrój. Już w samej Warszawie, tak wybierałem drogę do domu, by jednak tę stówę przekroczyć, co mi się w rezultacie udało. 


Tarchomin © yurek55


Bulwar budujemy we trzech © yurek55


Betonka w lesie © yurek55


Zalew Zegrzyński © yurek55


Jeszcze pod lodem © yurek55


Pogłębiarka przy pracy © yurek55


Żółty spychacz przy trasie Mostu Siekierkowskiego © yurek55

Pokaż trasę GPS

Wprawdzie Alosza Awdiejew w całkiem innym kontekście użył tytułowej frazy, ale ona (pomijając kontekst) pasuje jak ulał do opisu mojej dzisiejszej wycieczki. Wystarczy, że napiszę, że moja kurtka to jest cienka wiatrówka, a nie przeciwdeszczowa, miałem pod nią tylko koszulkę i w tym stroju W DESZCZU, jechałem do Góry Kalwarii drogą krajową nr 50. Następnie, na portierni Domu Pomocy Społecznej (dziękuję Panu Ochroniarzowi) założyłem podkoszulkę z plecaka, ogrzałem się chwilę przy kaloryferze i znów w deszczu dotarłem do Piaseczna. Jak dotarłem do córki, suche miałem tylko majtki na tyłku. Tam na szczęście mogłem odpocząć, ogrzać się, wysuszyć, coś zjeść i przebrać w suche i ciepłe rzeczy i podładowałem telefon, bo padł. Miałem nawet propozycję, żeby wziąć samochód, rower zapakować do bagażnika i komfortowo pojechać do domu. Ale nie skorzystałem.


Wisła w porannej mgiełce © yurek55


Rzeka Świder © yurek55


Świdermajer od frontu © yurek55


...i od kuchni © yurek55


Magistrat Miasta Otwocka© yurek55  nie - Urząd Miasta


Upamiętnienie dywersji na torach © yurek55
"Żołnierzom ruchu oporu którzy w latach okupacji hitlerowskiej w Polsce w walce o polsdkie szyny na trasie OItwock-Pogorzel-Pilawa niszczyli transporty z wojskiem i sprzętem wroga, Społeczeństwo pow. otwockiego.
Pamięci żołnierzy Armii Krajowej uczestniczących w akcjach dywersyjnych na niemieckie transporty wojskowe na linii kolejowej Otwock - Celestynów"
Pod spodem wykaz akcji Kedywu, daty i pod czyim dowództwem.


Pamięci zabitych przez Niemców mieszkańców Celestynowa © yurek55
W 1946 roku gdy postawiono ten pomnik, to Niemcy zabijali Polaków - nie naziści, nie faszyści, nie hitlerowcy. Po prostu Niemcy.


Fantazja nazewnictwa nie zna granic © yurek55
To ostatnie zdjęcie, deszczyk dopiero zaczynał kropić, potem już była tylko walka o przetrwanie.
Dodałem gminę Celestynów



Pokaż trasę GPS
Pokaż trasę GPS

Dzisiejszą trasę zaplanowałem wczoraj, jak dowiedziałem się, że mam kurs kurierski na Krasnobrodzką na Bródnie. Czyli wiedziałem już gdzie powinna kończyć się pętla, a że chciałem sprawdzić działanie licznika, trasa powinna być też w miarę długa. Wymyśliłem taki wariant: Ochota - Łomianki - Czosnów - Nowy Dwór - Nieporęt - Bródno - Ochota i zrealizowałem go z naddatkiem. Jadąc do Nieporętu drogą wojewódzką 631 uznałem, że skoro tak dobrze mi idzie, można odbić w lewo na Dębe, potem Zegrze i z tego kierunku dotrzeć do ronda, a nie od Wieliszewa. Dzięki temu miałem gwarancję, że przekroczę setkę, bo z mapy mi wczoraj wynikało, że może trochę zabraknąć. A dokręcać pod domem nie lubię. Drugiej rzeczy, której nie lubię, to deszcz podczas jazdy. Dziś niestety pani aura nie była dla mnie łaskawa, kropić zaczęło już w Kiełpinie i kropiło do Czosnowa. To tylko niecałe pół godzinki, więc ani trochę mnie to nie zmartwiło, bo nawet zmoknąć nie zdążyłem. Drugi raz deszczyk próbował mnie postraszyć gdzieś w okolicach Dębego i kropił do Zegrza. Też nie zdążył mnie przemoczyć. Udało mu się to dopiero za trzecim razem, już w Warszawie i to tak skutecznie, że w butach chlupała mi woda. Ponieważ w styczniu jest ona zimna, bo i temperatura powietrza nie jest za wysoka, był to dość dotkliwie odczuwany dyskomfort. Dobrze, że zdarzyło się to już pod koniec wycieczki, bo jazda w mokrych skarpetach i butach trwała najwyżej godzinę.
Trasa dzisiejsza jest bardzo, ale to bardzo niekompletna. Widać tylko początek i koniec. Robiłem pauzy podczas postojów i widocznie nieuważnie, bez sprawdzenia czy zadziałało, włączałem ponownie. Ale teraz jak mam licznik, nie jest to tak istotne, a udowadniać przejechanego dystansu nikomu nie muszę.


Jezu błogosław naszej pracy © yurek55


Hotel u Witaszka w Czosnowie © yurek55 
Perła architektury, to to nie jest...

Hotel od zaplecza © yurek55

Wystawa w hotelu u Witaszka © yurek55  - kołowrotek, chomąto, sierp, lampa naftowa, drewniane koło od wozu...
A tu już sesja mostowa.


Most im. Marszałka Piłsudskiego © yurek55


Most na Wiśle Nowy Dwór © yurek55


Lata budowy 1926 - 1931 © yurek55


Tabliczka kilometrowa 549 © yurek55


Zakola rzeczne © yurek55


Mało wody w Wisle © yurek55


Utopione słońce w Nowym Dworze © yurek55


Budynek typu "plomba" na rynku w Nowym Dworze © yurek55  :)


Ulica Zakroczymska © yurek55


Kościów Św. Michała Archanioła © yurek55


Dobra godzina jest 2 razy na dobę © yurek55


Elektrownia wodna w Dębem © yurek55


Generatory prądotwórcze © yurek55


Rzeka Narew © yurek55


Droga do Zegrza © yurek55


Nowy licznik w akcji © yurek55


Most na Narwi w Zegrzu © yurek55


Podpory mostu na narwi wysadzonego w 1915 przez Rosjan - Zegrze © yurek55

Sesja na pomoście w Nieporęcie - odpoczynek, posiłek 2 banany


Ptactwo wodne na zalewie © yurek55


Czekanie na posiłek © yurek55


Zalew Zegrzyński Nieporęt © yurek55


Młode łabędzie © yurek55




 
Autor bloga © yurek55


...na pomoście © yurek55


...w Nieporęcie © yurek55   Uprzedzając pytania, na nodze mam opaskę odblaskową


Tu mieszka sołtys © yurek55, to chyba najskromniejszy dom w sołectwie Nieporęt, a jednak mieszkańcy darzą zaufaniem.


Wisła w Warszawie © yurek55


Na Moście Gdańskim 107,8km © yurek55
Dwóch potrzebnych funkcji brakuje temu liczniku: pokazywania Vmax i Vśr. O ile średnią obliczy mi po powrocie bikestats, to maksymalną prędkość muszę sam zobaczyć. A jak walczę o życie na zjazdach, nie mam czasu na obserwację licznika, więc tego parametru nie będę wstawiał.


Było naprawdę mokro, całość od razu wylądowała w pralce
Pokaż trasę GPS

Dzień krótki, a droga daleka, bo aż do Żyrardowa wypadło mi dziś jechać. Nie żebym musiał, na ochotnika się zgłosiłem, bo to i dystans większy i wyzwanie. Ruszyłem z samego rana Alejami Jerozolimskimi i bez żadnych kombinacji, drogą 719 dotarłem do celu podróży. Nie zwiedzałem zabytkowych miejsc, dziewiętnastowieczne fabryki też muszą poczekać na dłuższe dni, bo ani ja, ani mój rower, nie jesteśmy przygotowani do jazdy w ciemności. Wracałem drogą przez Radziejowice, a potem "ósemką" do Janek i do domu. Bateria padła po niespełna pięciu godzinach rejestracji trasy, a ja musiałem zadzwonić. Dlatego wróciłem do domu mając 98 kilometrów na liczniku, podłączyłem telefon do ładowarki, wykonałem połączenie i pojechałem jeszcze do pawilonów na Jana Pawła. Tym sposobem zrobiłem swoją ósmą i ostatnią setkę w tym roku.
A swoją drogą, "pisia" kojarzy się zupełnie z czym innym, niż rzeka.

Pisia w Żyrardowie © yurek55

Czerwony jak cegła © yurek55

Cegła żyrardowska © yurek55

Skusiła mnie ta droga, ale niestety znak D-4a mówił prawdę; była naprawdę ślepa, nawet dla roweru.

Obok ktajowej "ósemki" © yurek55

A to już druga część wycieczki:

W środku Warszawy © yurek55

Zapis trasy niedokończony, bateria padła.
Pokaż trasę GPS

Kolega Krzysiek zaproponował na dziś trasę do Góry Kalwarii i Grójca z przystankiem w Woli Chynowskiej, gdzie miał coś tam do załatwienia. Zgodziłem się bez problemu, bo w sumie co za różnica gdzie się jedzie, ważne by jechać, prawda?

Kłódki miłości na mostku w Wilanowie © yurek55

Kapliczka w Woli Załęskiej, przed najtrudniejszym podjazdem na dzisiejszej trasie.

Boże błogosław nam Święta Mario módl sie za nami 1927 r, © yurek55

Parafia Św. Trójcy w Chynowie © yurek55

Najstarszy modrzewiowy kościół na Mazowszu w Woli Chynowskiej © yurek55

Komis w Żyrowie k/Słomczyna © yurek55

To miejsce ważne, dlatego je tu umieściłem.

Rejestrowanie trasy nie włączyło się od początku, choć wydawało mi się, że włączyłem, stąd ślad dopiero od Góry Kalwarii. Trochę tam źle pojechaliśmy i musieliśmy się wracać, dlatego wyjąłem telefon, żeby sprawdzić gdzie jesteśmy. Wtedy zauważyłem, że trasa się nie rejestruje. A do drogi na Grójec pojechaliśmy tym samym skrótem obok cmentarza, którym pojechałem w ubiegłą środę. Na "50" jak zwykle dużo szybkich ciężarówek, czyli to, co rowerzyści lubią najbardziej, dobrze, że zjechaliśmy w Chynowie na starą drogę nr. 50, było parę kilometrów spokoju. A w Grójcu nie było innego wyjścia, jak pojechać kilkaset metrów, do pierwszego skrzyżowania, na potrójnym zakazie. Na szczęście policji nie było, więc nam się upiekło. No i na ostatnim odcinku wiatr wreszcie nam sprzyjał, a wiało dziś mocno, nawet bardzo, więc z dużą ulgą przyjęliśmy tę miłą odmianę.
Pokaż trasę GPS

Wyjechałem wcześnie, żeby zdążyć zrealizować plan podróży, a cel miałem ambitny. Miałem zamiar zaliczyć pięć gmin: Prażmów, Chynów, Warka, Jasieniec i Grójec. Oczywiście plan, to jedno - realizacja, to już zupełnie co innego. Jak widać na mapie, już w Zalesiu źle pojechałem, a cała reszta to już tylko konsekwencja tego wyboru. Nie muszę pisać, że do Góry Kalwarii wcale nie miałem zamiaru jechać, uciekałem z drogi 79, a ona i tak mi się pod koła wciskała i do Góry Kalwarii doprowadziła. Potem na "50" sprawdziłem czas i uznałem, że nie ma co do Grójca jechać, bo z czasem się krucho robi i trzeba raczej w kierunku Warszawy szukać odbicia. Tym sposobem dojechałem do Prażmowa, potem do Łosia i Tarczyna, skąd do domu było już tylko 31 kilometrów. Na tym ostatnim odcinku miałem sprzyjający wiatr i aż się zdziwiłem, jakie prędkości tam osiągałem i na jakich przełożeniach jechałem. A to była przecież końcówka i powinienem już odczuwać zmęczenie, a mnie się frunęło, a nie jechało. Dość powiedzieć, że po godzinie i piętnastu minutach, byłem w domu.
Generalnie bardzo zadowolony jestem z dzisiejszej wycieczki - i nie ma znaczenia, że pojechałem nie tak, jak zaplanowałem. Ta droga była równie dobra, pogoda wyśmienita, widoki piękne, dystans wyszedł niezły. Cóż chcieć więcej? Żałowałem jedynie, że miałem długie spodnie i koszulkę z długim rękawem, ale aż takiej wysokiej temperatury nie przewidziałem.

Wiosna na polach w październiku © yurek55

Dom Muzyka Seniora w Kątach w gminie Góra Kalwaria © yurek55

Cmentarz w Górze Kawalerii © yurek55

PS. Znów zamieniłem łańcuchy

.
.
Pokaż trasę GPS

Druga w tym tygodniu wycieczka w okolice puszczy, tym razem jednak zjechałem z asfaltu, stąd tytuł wpisu. Mój crossowy rower oczywiście nie jest przystosowany do takiej nawierzchni, ale nie miałem wyboru, bo na parkingu samochodowym w Truskawiu skończył się asfalt... Popatrzyłem na kolory szlaków i wybrałem ten do Leszna, z zamiarem pojechania do Nowego Dworu Mazowieckiego i powrotu przez Jabłonnę. W lesie, jak to w lesie, droga o różnym stopniu trudności, najgorszy odcinek to droga pożarowa, którą pojechałem gdy zgubiłem szlak i którą musiałem wracać. Drugi raz wracałem, jak już dotarłem w Wierszach do asfaltu i pojechałem do Truskawki, zamiast do Krogulca. Ale nie ma tego złego...,dzięki mojemu gapiostwu zaliczyłem piątą setkę w tym roku! Oklaski!
Puszcza Kampinoska jest bardzo ciekawym turystycznie terenem i żałuję, że nie mam z kim jeździć, kto zna te drogi i dróżki. Sam nie bardzo czuję się na siłach by eksplorować i odwiedzać ciekawe i godne uwagi miejsca. I nawet rower nie jest tu szczególną przeszkodą, a właśnie mój brak orientacji w terenie. A prawdę mówiąc wstyd przyznać, ale dopiero dziś dowiedziałem się o mogiłach powstańców 1863 roku i o Rzeczpospolitej Kampinoskiej i o tym, że Prymas Tysiąclecia był kapelanem AK i że lotnicy amerykańscy są upamiętnieni na cmentarzu w Kiełpinie. Podróże kształcą, to szczera prawda, tylko dlaczego tak późno zacząłem przygodę z rowerem? Co innego jest przeczytać o czymś i zapomnieć, a co innego zobaczyć te miejsca na własne oczy.
A wracając do opisu wycieczki, to musiałem zmodyfikować powrotną trasę, bo zmęczenie dawało znać o sobie i czas się kończył, obiecałem na obiad wrócić do domu. Dlatego po przecięciu górą "siódemki" skierowałem się na Czosnów. Od tamtej pory zaczęła się walka z czasem i co gorsze, z przeciwnym wiatrem. Pomimo dużego wysiłku wkładanego w pedałowanie, rzadko udawało mi się przekroczyć zawrotną prędkość 18km/h. Na dodatek jakiś pro w stylowym stroju i na kolarce, minął mnie jakbym stał w miejscu i po minucie zniknął z zasięgu wzroku. Od tamtej pory zupełnie przestałem patrzeć na licznik i dopiero w Warszawie kontrolnie sprawdziłem dystans. Okazało się, że jest szansa na "stówę" tylko muszę zrezygnować z najkrótszej drogi do domu. Ponieważ zmieniałem kierunki, to i wiatr czasem stawał się moim sprzymierzeńcem i jakoś dokręciłem do tej setki. A i na obiad niewiele się spóźniłem, najwyżej 10 minut.

Pomnik w Truskawiu 2 © yurek55

"Żołnierzom WP partyzantom Grupy Kampinos AK żołnierzom dywersji poległym w puszczy kampinoskiej mieszkańcom Truskawia i wsi okolicznych rozstrzelanym spalonym żywcem zamęczonym w obozach hitlerowskich w latach 1939 - 1045 Pomnik ten poświęca społeczeństwo i towarzysze broni"

Mogiła powstania 1863 w Puszczy Kampinoskiej © yurek55

"Ku czci i pamięci bohaterom poległym 1863 za sprawę narodową Wdzięczni rodacy"

Orzeł powstańczy © yurek55

Leśna autostrada w Kampinosie © yurek55

Niepodległa Rzeczpospolita Kampinoska © yurek55

Pomnik niepodległej Rzeczpospolitej Kampinoskiej © yurek55

Cmentarz powstańczy w Wierszach © yurek55

Cmentarz żołnierzy AK w Wierszach © yurek55

Prymas Wyszyński też ma tu swą tablicę jako kapelan Zgrupowania Kampinos © yurek55

"Tu spoczywa 54 żołnierzy AK Grupy Kampinos którzy w walkach z najeźdzcą hitlerowskim ofiarą życia udowodnili miłość ojczyzny"

Do domu, na Czosnów © yurek55

Cmentarz w Kiełpinie pomnik załogi B-17 © yurek55

"Pamięci bohaterskiej załogi niosącej pomoc powstańczej Warszawie samolotem sił powietrznych USA Boening B-17G "Do zobaczenia" zestrzelonej 18 IX 1944r. nad Dziekanowem Leśnym przez artylerię niemiecką. Społeczeństwo Łomianek"

Załoga boeninga B-17G © yurek55

Vmax oczywiście na Agrykoli
.
Pokaż trasę GPS