Ulewa, grad, burza.

Dziś trzy ważne sprawy miałem do załatwienia, więc cieszyłem się, że nie muszę wymyślać celu jazdy, ani trasy, bo powód, a nawet trzy powody, same się znalazły. Musiałem jedynie tak zaplanować godzinę wyjścia z domu, aby w miejscu numer dwa być o trzynastej, bo na tę godzinę miałem wyznaczoną wizytę. Nie bardzo mi się to udało, źle obliczyłem drogę i czas i na Postępu znalazłem się pół godziny przed czasem. Ale to i lepiej, bo byłem tak spocony, że elektrody od holtera ekg, na pewno by się nie przykleiły. A tak, to sobie na korytarzu odpocząłem, ostygłem i nie było problemu. Trzecie miejsce, to warsztat na Parowcowej, gdzie wymieniają dach mojemu samochodu:)



Jeszcze nie jest wycięty, mają to robić jutro, chwilkę porozmawiałem z szefową, o stopniu skomplikowania i pracochłonności napraw blacharsko-lakierniczych, w porównaniu do napraw mechanicznych i zapowiedziałem się na jutro. Chcę zobaczyć i uwiecznić na zdjęciach VW Passata w wersji cabrio:). Gdy zbierałem się do powrotu, niebo zasnuło się ciemnymi chmurami i zaczął padać lekki deszcz, w oddali słychać było też grzmoty. Postanowiłem poczekać kilka minut i zobaczyć, w którą stronę rozwinie się pogoda. Nie miałem stosownego ubrania, byłem w zwykłych, "cywilnych" ciuchach: t-shirt, krótkie spodnie i sandały na nogach, a holter nie może się zamoczyć. Stąd moje wahanie przed powrotną drogą. Po pewnym czasie wydało mi się, że jakby mniejszy deszczyk pada, holtera zawinąłem w torebkę foliową i popędziłem do domu. To tylko siedem kilometrów i prawie mi się udało, prawie, bo ostatnie pól kilometra przejechałem w ścianie deszczu, a nawet gradu. W domu przekonałem się jak wspaniale koszulka bawełniana wchłania wodę, a i spodnie niewiele jej ustępują. Do sandałów dziś wyjątkowo skarpet nie włożyłem, więc nie mogłem sprawdzić, jak w tej konkurencji spisuje się tkanina frote:). A na ostatnich metrach szaleńczej jazdy w ścianie wody zastanawiałem się, czy rower bardzo ściąga pioruny, czy może tylko trochę. Dwa razy tak blisko huknęło, że się naprawdę przestraszyłem. Ale to już było pod samym domem. Wycieczkę więc zaliczam do udanych i ciekawych i cieszę się, że ulewa i burza nie złapała mnie na Połczyńskiej.
_