Korzystając z zachodniego wiatru postanowiłem dziś do Siedlec się wybrać. Wyruszyłem wcześnie rano i dzięki temu szybko i sprawnie przejechałem miasto, a na peryferiach włączyłem nawigowanie po śladzie - a tu zonk! Garmin niby pokazywał na mapie moją pozycję, ale nie wyświetlał powiadomień o zmianie kierunku jazdy. Ale za to na trwałe wyświetlał komunikat "jedź w kierunku płd-wsch do Dorotowska". Dawał mi też sygnał, o zgubieniu trasy, gdy pojechałem nie po śladzie. Ale przecież nie da się non-stop patrzeć w wyświetlacz! 
Próbowałem różnych rzeczy, włącznie z wyłączeniem, ale nic to nie pomagało. Dlatego mam dwa ślady. I raptem po pięćdziesięciu kilometrach wszystko się naprawiło, a ja nawet nie wiem, co właściwie zrobiłem. Od tej pory mogłem rozkoszować się rozwijaną prędkością, dość powiedzieć, że bywały momenty nawet grubo powyżej 30 km/h. No ale niestety bywały też kawałki takie, jak na zdjęciach i wtedy bywało trudno i przykro. Na szczęście zapas czasu miałem wystraczający, by się nie stresować. Wprawdzie spóźniłem się dwadzieścia minut na  wcześniejszy pociąg, ale dzięki temu nie musiałem długo na następny czekać. :)
PS. Dopiero w pociągu zorientowałem się, że zgubiłem moją ulubioną kurtkę - trzepotkę z Deca. Pewnie wypadła przy wyciąganiu banana z tylnej kieszonki. :(


Żeby za łatwo nie było :) © yurek55

Ta droga jest na mapie © yurek55

Prowadzi tu, a to teren prywatny! © yurek55

Gamratka, to staropolska prostytutka © yurek55

Cmentarz parafialny w Oleksinie © yurek55

Baranek w Siedlcach © yurek55

Meta © yurek55

Bezchmurnie, 15°C, Odczuwalna temperatura 10°C, Wilgotność 62%, Wiatr 6m/s z Z - Klimat.app

Kierunek północno - wschodni był zawsze traktowany przeze mnie po macoszemu. Żeby znaleźć jakieś sensowne drogi, najpierw muszę przejechać przez całe miasto, a potem jeszcze jazda wylotówką na Wyszków i Białystok. Wprawdzie teraz, po oddaniu obwodnicy Radzymina,  ruch na niej jest nieco mniejszy, ale przyjemnie nie jest. Dziś dopiero po dwudziestu trzech kilometrach mogłem opuścić tę trasę, gdy tymczasem na kierunku zachodnim, czy południowym, wystarcza mi siedem kilometrów i jestem na pustych drogach podmiejskich. 
No ale kwadraty rządzą się swoimi prawami i trzeba jeździć tam, gdzie się nigdy nie było, a nie tylko tłuc te same trasy. Tak więc zwiedziłem nowe tereny, a nawet pospacerowałem sobie po lesie. Nie żebym chciał, ale trasa terenowa w dużych fragmentach okazała się dla mojego roweru nieprzejezdna. Dobrze, że było ciepło i słonecznie. Wracałem przez Ossów, Zielonkę i Ząbki jest to droga  mocno zakorkowana i wąska. Czyli znowu nic przyjemnego. Lepiej będzie pociągiem jeździć z "Wileniaka" i wracać też pociągiem.


Piaskownica © yurek55

Pchamy... © yurek55

Pchamy... © yurek55


Nowe Grabie (stare też były) © yurek55

Plaża© yurek55

Z mostu© yurek55
Pokaż trasę GPS
Bezchmurnie, 8°C, Odczuwalna temperatura 3°C, Wilgotność 42%, Wiatr 4m/s z PłdW - Klimat.app

Bezchmurnie, 6°C, Odczuwalna temperatura 3°C, Wilgotność 60%, Wiatr 1m/s z Płn - Klimat.app

No właśnie, trzeba wcześnie wstać, wtedy kilometry będą! A dziś nawet pogoda w miarę sprzyjająca, bez lodowatego wiatru, bez śniegu, bez deszczu - aż dziwne. Wprawdzie nadal temperatura nie rozpieszcza, ale już przynajmniej dłonie i stopy nie marzną. Jak to niewiele potrzeba do szczęścia. Gdybym jeszcze miał założone opony szersze o trzynaście milimetrów, albo choć siedem, to pewnie byłoby łatwiej na tych puszczańskich drogach. Najgorzej jest, gdy droga wydaje się twarda, a na wierzchu pojawi się warstwa piasku i rower zaczyna tańczyć. Prawie całą drogę jechałem z wypiętą jedna nogą, żeby móc się podeprzeć w razie czego. Kilka, albo kilkanaście razy uratowało mnie to od gleby, ale wygodnie się nie pedałuje.


Bystry Baranek w lesie nie jest bystry © yurek55

Droga... © yurek55

i droga.... © yurek55

i droga... © yurek55

Pomnik ufundował Wójt i Rada Gminy Leoncin w 2008 roku © yurek55
"Pamięci mieszkańców wsi Rybitew poległych, zamęczonych i straconych w hitlerowskich obozach koncentracyjnych po pacyfikacji w dniu 14 września 1944" (50 nazwisk)
"Gdy ludzka pamięć gaśnie przemawiają kamienie".


Drogowskazy © yurek55

Utknął tu na dobre i stoi od lat© yurek55

Pokaż trasę GPS

"Pochmurno z przejaśnieniami, 4°C, Odczuwalna temperatura -1°C, Wilgotność 56%, Wiatr 5m/s z PłnZ - Klimat.app"

Kwiecień mamy najzimniejszy od dwudziestu czterech lat i wcale mnie to - w odróżnieniu od morsa - nie cieszy. Dziś na ten przykład, zmarzły mi dłonie, choć jeżdżę w długich rękawiczkach, a i stopy też swoje dostały. Spokojnie można jeździć w zimowym zestawie ubraniowym, choć do majówki już tylko kilak dni. Ja już wprawdzie kurtkę i spodnie schowałem do przyszłej zimy, bo mam nadzieję, że wiosna to zobaczy i przyjdzie. A ona nic! Pani zima nadal trzyma się mocno i nawet śniegiem sypnęła i wichrem lodowatym powiała. Dobrze chociaż, że w plecy. Gdy byłem niedaleko Warszawy znów słonko wyszło i zrobiłem sobie trochę dookolny przejazd przez miasto i pierwsza setka w tym roku wpadła. Wreszcie.


Komu, komu, bo idę do domu! © yurek55

Znajomy widok - rzeka Utrata © yurek55

Zanosi się na deszcz © yurek55

Parking leśny © yurek55

Drogowskazy puszczańskie © yurek55

Oczekująca trasa w Kampinosie © yurek55

Kampinos - skwer i kościół © yurek55

Wiatr i śnieg w plecy © yurek55

Pokaż trasę GPS

Nie mam szczęścia do wycieczek w tamtym kierunku. Ostatnio na ten przykład pauzę włączyłem i cały wysiłek zaliczanych kwadratów poszedł na marne. Dziś postanowiłem ten błąd naprawić i przejechać tamtędy jeszcze raz. Wysiadłem w Żyrardowie i dość szybko - może dlatego, że to już trzeci raz :) - dojechałem do leśnego kwadratu przy DK 50. 


Do trzech razy sztuka - kwadrat w Żyrardowie w pobliżu DK 50 © yurek55

W żyrardowskim lesie © yurek55
Drogę do Wiskitek też już dobrze poznałem i gdy znów znalazłem się na rynku, tym razem uwieczniłem ten obelisk ufundowany przez społeczeństwo z 100 - leci niepodległości. Ciekawe, co za czwartym razem znajdę godnego sfocenia. Bo czwarty raz niestety będzie, gdyż znów zostawiłem pominąłem dwa kwadraty. To ten szary prostokąt w samym środku.

 


Rynek w Wiskitkach po raz trzeci © yurek55
"Polska albo będzie wielka, albo nie będzie jej wcale" - Józef Piłsudski


Strażacy w Skrzelewie nie chcą lotniska! © yurek55

Kościół w Szymanowie © yurek55

Za Wiskitkami jest Szymanów i najtrudniejszy odcinek po polnych drogach, aż do Wyczółek, ale gdy go pokonałem i wszystkie kwadraty zaliczyłem, uznałem, że wydłużę drogę powrotną i machnę wreszcie jakąś setkę. Wiatr był sprzyjający, słońce świeciło i nic nie stało na przeszkodzie, by odbić na północ i  wrócić przez zachodnie wioski. Nawet zaczynający lekko kropić deszcz nie odwiódł mnie od tej myśli aż do czasu, gdy skręciłem na północ.  Dopiero wtedy poczułem jak silny i zimny jest boczny wiatr i jak nieprzyjemnie jest dostawać deszczem w twarz. Temperatura spadła w momencie z dziesięciu, do pięciu stopni, a odczuwalna pewnie była bliska zeru. Moja kurtka - trzepotka, to wersja letnia ubrania kolarskiego i nie było mi zbyt ciepło. Jadąc odkrytym kawałkiem wśród pół, mocno walczyłem żeby wiatr nie zepchnął mnie na pobocze. Jak tylko pojawiła się możliwość skrętu z wiatrem, natychmiast z niej skorzystałem i dojechałem do Brwinowa. Na stacji okazało się, że pociąg będzie dopiero za ponad pół godziny, a ja byłem przemoczony i przemarznięty i nie uśmiechało mi się stanie na peronie. Wolałem jechać, by przynajmniej trochę się rozgrzać. Zresztą deszcz osłabł i tylko woda  z pod kół dawała się we znaki. Dlatego zakończyłem trasę w Pruszkowie, gdzie wsiadłem w SKM i dojechałem do Zachodniego.


Kościół w Izdebnie Kościelnym © yurek55

Parafia p.w. Św. Michała Archanioła erygowana w 1776 rok © yurek55

Pokaż trasę GPSLekkie zachmurzenie, 7°C, Odczuwalna temperatura 1°C, Wilgotność 65%, Wiatr 5m/s z Z - Klimat.app

Kolejny raz - wydawało mi się, że ostatni - wybrałem się pociągiem linii Warszawa - Skierniewice, po ostatnie kwadraty w tych rejonach. Wysiadłem w Międzyborowie i pojechałem na południe w stronę Starych Bud Radziejowskich i następnie zgodnie z wgranym szlakiem, drogą gruntową w las. Tego, co mnie tam czekało, nawet nie silę się opisywać. Zdjęcie pokazuje pierwsze, najłatwiejsze do przebycia rozlewisko. Później było ich jeszcze pięć, czy sześć, straciłem rachubę.

Niemiłe złego początki © yurek55

Dzień pieszego rowerzysty © yurek55
Jak już przebrnąłem ten bagnisty fragment, po jakimś czasie droga zaczęła mi ginąć w leśnej głuszy i sporo czasu minęło, zanim odnalazłem właściwy szlak. Dość powiedzieć, że pierwsze dwanaście kilometrów zajęło mi ponad półtorej godziny. Nie był to koniec niespodzianek, bo po chwili cieszenia się jazdą z wiatrem i po gładkim asfalcie, wpadłem rozpędzony w odcinek wysypany regularnym tłuczniem! Nie żwirem, a właśnie luźno związanymi, ostrymi kamulcami o średnicy powyżej dwóch centymetrów. Nie wiem jakim cudem nie zaliczyłem gleby, bo kierownica latała mi w lewo-prawo i tylne koło miało uślizgi na boki. Kolejne fragmenty pokonywałem już wolniej i uważnie, ale dalibóg nie wiem, dlaczego tak wygląda ulica Poziomkowa w Nowych Budach. Całkiem jakby projektant drogi chciał zaoszczędzić na sześciu progach zwalniających, bo tyle jest takich kamienistych placków. Samochody rzeczywiście zwalniają, ale kurzy się sakramencko.

Droga asfaltowo - tłuczniowa w Nowych Budach © yurek55

Po zaliczeniu trzech kwadracików na południe od linii kolejowej, wróciłem do Międzyborowa i pojechałem po ominięte wczoraj dość pechowo kolejne dwa kwadraciki. Jak wygląda pechowo ominięty kwadrat pokazuje zdjęcie poniżej. Szary kolor, to niezaliczony kwadrat, niebieski ślad, to moja pozycja. Tu mogło zabraknąć dosłownie kilka metrów. 

No i tu zaczyna się trzecia odsłona mojego dzisiejszego pecha. W drodze do Żyrardowa po ten właśnie kwadracik, zatrzymałem się gdzieś na jakiejś peryferyjnej, piaszczystej uliczce sprawdzić czy dobrze jadę. Przy okazji chciałem coś poprawić w Garminie i bezmyślnie, bezwiednie, przypadkowo nacisnąłem pauzę. Ponieważ licznik miałem w trybie pokazywania trasy, nie widziałem, że przestało mi przybywać kilometrów. Obserwowałem swoją pozycję na ekranie, widziałem, że jadę wzdłuż wyrysowanego śladu i to mi wystarczało. Tak więc ponownie odwiedziłem ulicę Wypoczynkową w Żyrku, dziś już wiedziałem gdzie wjechać w las, i dziś dojechałem dalej niż wczoraj, Z odpowiednim zapasem. Potem skierowałem się do Wiskitek i dalej na północ z zamiarem likwidowania kolejnych białych plam. Część dróg znowu wiodła pola i gdyby nie piach, to nawet bym nie narzekał. Już chyba przyzwyczaiłem się do trzęsienia, a że demonem szybkości nie jestem, to nawet nie jest aż tak dokuczliwe. Po objechaniu wszystkiego co zaplanowane, zacząłem powrót do domu. No i jakoś przed Grodziskiem Mazowieckim spojrzałem na przejechany dystans, a tam dwadzieścia siedem kilometrów!  Dopiero wtedy mnie olśniło i zlikwidowałem pauzę w liczniku, ale było już po herbacie. Wszystkie zaliczone kwadraty w obrębie Stary Drzewicz-Nowy Oryszew-Szymanów-Strumiany-Wyczółki-Drybus, trzeba będzie jeszcze raz przejechać. Skoro nie zarejestrował tych kilometrów Garmin, to i Strava ich nie pokazała, a tym samym i statshunter,com nie zaliczył kwadratów. Przejechane kilometry wpisuję z dużym przybliżeniem, bo trasę wyrysowałem na sto trzynaście kilometrów, ale trzeba odjąć ok. piętnaście. W Pruszkowie wsiadłem w SKM do Zachodniego.
PS. Słaby rok się zapowiada, dopiero teraz dwa tysiące kilometrów, a tu już niemal połowa kwietnia.


Staw Bielnik w Żyrardowie © yurek55

Kościół w Wiskitkach © yurek55

Boćki w komplecie © yurek55

Droga w sam raz na szosówkę © yurek55
Pokaż trasę GPSBezchmurnie, 14°C, Odczuwalna temperatura 10°C, Wilgotność 51%, Wiatr 4m/s z Płd - Klimat.app

Tym razem pojechałem Kolejami Mazowieckimi na zachód, aż do stacji Jesionka za Żyrardowem. Zresztą niepotrzebnie, bo cofałem się do stacji Sucha Żyrardowska, której na mapie broutera gdzie planuję trasy, zwyczajnie nie było. Tym razem penetrowałem tereny na południe od torów, a potem przeskoczyłem na północną stronę. Oczywiście znowu kręciłem się jak g... w przeręblu żeby nie ominąć żadnego kwadratu, ale jeden i tak ominąłem. Mały błąd nawigacyjny, będzie okazja wrócić. 
Z ciekawych rzeczy mogę wymienić dwie: przedwojenny cmentarzyk wśród drzew i fatamorgana w szczerym polu, czyli Park Suntago. Cmentarz, jak na tyle lat opuszczenia, prezentuje się całkiem nieźle. Widać, że ktoś odwiedza groby, zapala znicze, choć ostatni pochówek odbył się grubo przed wojną. Z dającej się odczytać tabliczki pana Zielińskiego: "Były pracownik Zakładu Poprawczego w Puszczy Mariańskiej i Studzieńcu żył 73 lata zmarł 8 I 1923 r Bądź wola Twoja" 
A o drugiej atrakcji, Suntago, powiedzieć, że pechowa, to nic nie powiedzieć. Właściwie na dobre nie rozpoczęła działalności i już ją zamknięto z powodu pandemii. Wydane 150 mln euro nie wiadomo kiedy zacznie się zwracać. Na końcu umieściłem film o atrakcjach tego miejsca.
Wracałem z pomagającym wiatrem i była duża szansa na 100+, ale było już na tyle późno, że jednak w Milanówku wsiadłem w pociąg. Niestety nowe wagony mają tak mało miejsc na rowery, że przestałem całą drogę trzymając Baranka za rogi, żeby się nie przewrócił. :)


Przedwojenny cmentarzyk w Studzieńcu © yurek55

Fatamorgana? © yurek55

Nie, to park wodny Suntago we Wręczy © yurek55

Kierunków do wyboru, do koloru © yurek55

Plac Wolności w Wiskitkach © yurek55

800 lat Wiskitek © yurek55


height="405" width="590" frameborder="0" allowtransparency="true" scrolling="no" src="https://www.strava.com/activities/5102140335/embed/a5e187098b5a844a77855b493a594457288cdd15">


Bezchmurnie, 12°C, Odczuwalna temperatura 9°C, Wilgotność 43%, Wiatr 2m/s z PłdPłdW - Klimat.app

Dziś zaczynałem w Otwocku, więc wsiadłem w SKM linii S1 o 9:03 i po czterdziestu paru minutach byłem na miejscu. Wyrysowana trasa miała mnie zaprowadzić do Sulejówka i stamtąd zaplanowałem powrót, również na żelaznych kołach. Ogólny i wiodący kierunek był północny, uwzględniający kierunek wiatru, ale żeby pozbierać nowe kwadraty musiałem meandrować w tę i z powrotem w różnych kierunkach. O wietrze pisał nie będę, bo aż tak mocno nie dał mi się we znaki, najwyżej na krótkich, odkrytych odcinkach. Ale kręcenie się tu i tam zaowocowało tym,  że gdzie bym z lasu nie wyjechał do jakiejś ulicy, to okazywało się, że wciąż jestem w Otwocku. :) Ale w końcu i Otwock się skończył i jadąc jak Garmin prowadził dojechałem do celu. Ostatni fragment z Okuniewa do Sulejówka obstawiony zakazami jazdy rowerem na całej długości i trzeba śmieszką jechać, na dodatek po lewej stronie. To jedyna niedogodność na dzisiejszej trasie. Dojeżdżając do stacji pomyślałem, że jak przyjdzie mi czekać dłużej niż piętnaście minut, to jadę na dwóch kołach do domu. Ale pociąg, jak na złość, miałem od razu. 
Tym razem wysiadłem na Śródmieściu i pojechałem do sklepu Victorinoxa na Ptasią po nożyk. Dodaję ten drugi dystans i dojazd do Zachodniego.


Bocian biały © yurek55

Bocian czeka na partnerkę © yurek55

Wierzba rosochata © yurek55

height="405" width="590" frameborder="0" allowtransparency="true" scrolling="no" src="https://www.strava.com/activities/5095765630/embed/c3708ba234850d9cf9d86f1d29b7436be7b29aad">
Lekkie zachmurzenie, 7°C, Odczuwalna temperatura 0°C, Wilgotność 56%, Wiatr 6m/s z PłdPłdZ - Klimat.app

Wcześnie dziś wyruszyłem, bo obiecałem moim dziewczynkom spacer z hulajnogą. Najpierw jednak musiałem pojechać do Żyrka po nowe kwadraty i tym sposobem o 8:34 już mknąłem na zachód. Pogodowi szamani zapowiedzieli ciepły i słoneczny dzień, ale rano raczej się nie zgrzałem w letnim zestawie ubraniowym. Na szczęście dość szybko się ocieplało, a około południa temperatura doszła do dwudziestu stopniu. Zanotuje z kronikarskiego obowiązku, że po raz pierwszy tego roku się spociłem. Narysowana wczoraj trasa wiodła częściowo znanymi, a częściowo nowymi drogami, bo jazda bez zdobycia nowych kwadratów, to jazda nieważna. :) Najmilej jedzie się rzecz jasna słynną "50", szczególnie w okolicach Mszczonowa, który jest jednym wielkim centrum logistycznym, z setkami magazynów. Do Piaseczna dojechałem bez większych przygód, tam przebrałem się w normalne ciuchy i poszliśmy na obiecany spacer. Ostatnie dwadzieścia kilometrów do domu, pokonałem z wyładowanym świątecznymi wędlinami plecakiem. Akurat wczoraj znajomy masarz - amator  przywiózł te pyszności i czekały, aż po nie przyjadę. Tym sposobem za jednym wyjazdem załatwiłem trzy ważne sprawy.


zamknięty most na Okrzesze i ruiny młyna wodnego w Krzyżówce © yurek55


Cmentarz w Mszczonowie, grób Walentego Wilskiego dziedzica dóbr Józefpol i Świnice zmarłego bezpotomnie © yurek55


Tablica © yurek55


Stawy Św. Anny zasilają Pisię Gągolinę © yurek55

Kapliczki przy stawach © yurek55

Lody puściły! © yurek55
height="405" width="590" frameborder="0" allowtransparency="true" scrolling="no" src="https://www.strava.com/activities/5043679305/embed/cc1b870529c1134935e58f3b56eaadd331e8357b">

Niezaliczone w sobotę kwadraty nie dawały mi spokoju, a że dodatkowo miałem coś do odebrania w tamtym kierunku, czyli na Głębockiej, więc ponownie wybrałem się na północny wschód. Generalnie starałem się dotychczas unikać tych okolic, bo muszę przez całą Warszawę przejeżdżać, a jadąc na zachód czy południe szybciej wydostaję się z miasta. Ale teraz, przy zbieraniu kwadratów, trzeba i tamte kierunki polubić. Jechało się bardzo przyjemnie, pogoda doskonała, wiaterek pomagający, rower śmiga po serwisie jak nowy. Nowa przerzutka działa precyzyjnie i łańcuch śmiga po zębatkach miękko i bezszelestnie. Ale jednak, pomimo tego wszystkiego, w Legionowie wsiadłem do SKM i wysiadłem dopiero na stacji końcowej Warszawa Powązki. W końcu po coś opłaciłem swoją kartę miejską na cały rok. :) A tak naprawdę, to późno trochę było, a ja trasę z Legionowa niedawno przejechałem. Nie ma ona zbyt wielu walorów krajoznawczych, ani turystycznych. Dlatego kilometry się nie zgadzają.


Wzdłuż Zalewu © yurek55


Zalew Zegrzyński od strony Białobrzegów © yurek55

height="405" width="590" frameborder="0" allowtransparency="true" scrolling="no" src="https://www.strava.com/activities/5013415493/embed/57c4b87f14d355d19f8bdc17d7c1e1db3e205ac8"> Całkowite zachmurzenie, 10°C, Odczuwalna temperatura 5°C, Wilgotność 61%, Wiatr 4m/s z WPłdW - Klimat.app