W dzień nie chciało mi się jeździć, a wymówką była niepewna pogoda i możliwy deszcz. Ale kiedy pod wieczór wyszło słońce, postanowiłem zrobić trójkąt gassowy, z zajechaniem po książkę na Ursynów w drodze powrotnej. Niestety telefon pokrzyżował te plany i skróciłem trójkąt nie dojeżdżając do Gassów, a zawracając przez Konstancin i Bielawę. No i w końcu do córki po kolejne książki pana Przechrzty też nie poszedłem, bo nie chciałem przerwy robić i wybijać się z rytmu jazdy. Tak dobrze mi się jechało w tym wieczornym chłodzie, że pomimo letniego zestawu zgrzałem się nieźle. Strava doceniła to siedmioma kieliszkami. Zdjęcie tylko jedno i choć obrazek znany, to jednak inne, bo z kamerki. :)
Plan był taki, żeby na podwórku umyć rower, oczywiście w Piasecznie, a potem pojechać do Góry Kalwarii i wrócić nad Wisłą przez Gassy. Ale przy myciu zeszło mi się nadspodziewanie długo, nie bez wydatnego wpływu na ten fakt dwóch kilkuletnich dziewczynek. Kiedy wreszcie udało mi się skończyć, czas był już wracać na obiad. Wstąpiłem tylko na chwilkę do Deca kupić ten dynks od spodu przez który linki od przerzutek przechodzą. Widać na zdjęciu, że jest ułamany i lewa linka idzie po ramie, a nie po specjalnym wyżłobieniu. Kiedy po obiedzie zacząłem to wymieniać okazało się, że linki od przerzutek są mocno zmęczone i bardzo sie nabiedziłem zanim wsunąłem je w pancerze. Kiedy już mi się to w końcu udało, to biegi nie chciały chodzić jak trzeba i zdecydowałem o wymianie linek. Kolejna wizyta w Decu, tym razem na Ochocie i kolejna mordęga z wymianą. Robiłem to pierwszy raz i zeszło mi się do późnego wieczora. Myślę, że następny raz będzie już łatwiejszy.
A na koniec żelazny elektorat PZPR/SLD, który w Warszawie wybrał Cimoszewicza do europarlamentu.
Jak podszedłem po rower, temperatura na strychu wynosiła rekordowe 38°C. Dlatego, gdy podczas jazdy było "zaledwie" 32°C odczuwałem to jako komfort termiczny. Do tego przewciwny wiaterek wysuszał por z twarzy i tylko pić musiałem więcej niż zwykle. Prawie cały bidon ciepłej wody poszedł.
Jak widać po kresce na mapie, droga zaprowadziła mnie znów do Piaseczna. Na miejscu zapakowałem rower do bagażnika i wróciłem na czterech kołach.
Miałem zajęte przedpołudnie i dopiero po obiedzie wyszedłem na rower, jak to się kiedyś mówiło. A może i teraz też tak się mówi. Do Piaseczna wybrałem się nieco okrężną drogą, jadąc przez Michałowice, Puchały i Janki. Jadąc techniczną wzdłuż katowickiej miałem okazję zaobserwować potężny korek w stronę Nadarzyna.
Stoją W basenie się jeszcze dziś nie moczyłem, ale w przyszłości na pewno skorzystam z tej atrakcji, tylko kąpielówki będe musiał zabierać w trasę. :)
Basen Po krótkiej przerwie wyruszyłem dalej, do przystani, zobaczyć czy prom juz pływa. Okazało się, że jest jeszcze o trzydzieści centymetrów za wysoka woda i dopiero około soboty, albo niedzieli ruszą.
Prom
Kot
Widać kamienie
Niespodzianka przed mostem na Wilanówce Ale prawdziwa niespodzianka nastąpiła w Wilanowie gdy z przedniej opony błyskawicznie zeszło powietrze. Nastąpiło to przy zamkniętym już ogródku Grycana, więc przynajmniej w dobrym miejscu. Mogłem się rozłożyć przy stoliku na ławeczce i spokojnie zabrać za pracę. Znaczy prawie spokojnie, bo wilanowskie komary szybko wyczuły spoconego faceta z zajętymi rękami i obsiadały mnie całymi chmarami. Zanim zlikwidowałem pierwszą setkę, juz nadlatywała kolejna, potem kolejna i tak przez cały czas. Nigdy jeszcze nie doświadczyłem tak zmasowanego ataku i chyba wiem, dlaczego te stoliki były puste.:) Nie wyobrażam sobie siedzenia na zewnątrz. Już nawet pompować porządnie koła nie miałem ochoty, tylko jak najszybciej stamtąd uciec.
Dętka Wracałem już po ciemku napotkałem zdecydowanie za dużo nieoświetlonych rowerów. Nigdy nie zrozumiem co kieruje tymi ludźmi. Dobranoc.
Po blisko dwudziestu latach, a może i więcej, siodełko popękało, postrzepiło się i wyglądało tragicznie. Jako że po kilkunastoletniej przerwie, jest ostatnio używane na dojazdy do pracy, wygrzebałem w swoich szpargałach rowerowych egzemplarz o wiele lepszy i
zawiozłem do Piaseczna. Po drodze odebrałem przesyłkę z lusterkiem Cateye BM-45 i przy okazji je zamontowałem. Teraz jeszcze muszę wyrobić sobie nawyk spoglądanie w nie, bo na razie nadal zaskakują mnie wyskakujący zza pleców kolarze, czy wyprzedzające samochody. Myślę, że to przyjdzie z czasem.
Ponieważ pojawił się problem z przesyłaniem zdjęć z telefonu do komputera (przestał wykrywać połaczenie USB) zdjęć będzie mniej, gdyż BS ma jakieś limity.
Lustereczko powiedz przecie, kto je...dzie za mną?
Taki tam landszaft
Jeziorka w Obórkach też głęboka się zrobiła, nie widać kamieni height="405" width="590" frameborder="0" allowtransparency="true" scrolling="no" src="https://www.strava.com/activities/2407322733/embed/474793c077153b0b9ac5d79b01eb4bd1f79c682f">
Byłem pewien, że dziś na rowerze nie pojeżdżę, ale "dzięki" swojemu roztargnieniu*, zaliczyłem jednak wieczorny kurs na Ursynów. Przedtem zaliczyłem powrót samochodem z działki bez żadnych dokumentów, bo moja kurtka z portfelem w kieszeni pojechała samochodem córki. Na szczęście żadnej kontroli drogowej nie było, nie brałem też udziału w zdarzeniu drogowym, więc brak dokumentów nie wyszedł na jaw. Sama jazda nie zasługuje na opis, nic ważnego ani ciekawego mnie nie spotkało. Ale za to kolejny raz zgłaszałem rowery Veturillo stojące u mnie pod domem. Jak to w ogóle jest możliwe, żeby wypożyczyć takie rowery i nie oddawać, to ja już nie wiem. Nie jest to jednostkowy przypadek, bo u mnie w domu ktoś ma na to stały patent. Najpierw stał jeden, teraz już są dwa, a co najciekawsze, operator systemu wcale się nie kwapi z ich odbieraniem. Jak już wspomniałem, zgłaszam cyklicznie takie rowery przypięte do barierki pod klatką i żadnego zainteresowania. Widocznie miasto tyle im płaci, że i tak wychodzą na swoje i mogą rowery spisywać na straty. *roztargnienie - eufemizm zastępujący otępienie umysłowe
Już poraz po raz trzeci - i tym razem ostatni - miałem fuchę na Ursynowie, przy nadzorowaniu fachowców od zakładania klimatyzacji. Pojechałem rano, wróciłem przed siedemnastą. Trochę mi się spieszyło, więc pojechałem Doliną Służewiecką, a to ulica dość specyficzna, bez świateł i trzypasmowa. Rowerem nie jeździ się tam komfortowo, a gdy przechodzi w Rzymowskiego, wcale nie jest lepiej. Potem, przy Galerii Mokotów kawałek śmieszką z kostki wśród tłumu rowerzystów i pieszych, a dalej, na Wołoskiej, już jezdnią. Jak na miejska jazdę, całkiem szybko dojechałem do domu.