Nadejszła wiekopomna chwila i naszła mnie wreszcie ochota na jakiś dłuższy dystans. Mam w Locusie zaimportowane trasy, od znajomych ze Stravy i wybrałem taką od rdza nespi, a właściwie tylko jej środkowy fragment, od Tarczyna. Zaprowadziła mnie aż w okolice Grójca, a tam wiadomo, zagłębie sadownicze. Nie mogłem się powstrzymać na widok tak dojrzałych wiśni i to na wyciagnięcie ręki. Gałęzie wychodziły za siatkę, a wisienki aż się prosiły żeby je rwać i jeść. Gdybym nie obawiał się sensacji żołądkowych, to spędziłbym tam dużo więcej czasu.
Po kilku dniach daremnej walki o precyzyjne ustawienie przedniej przerzutki poddałem się ostatecznie. Teoretycznie robiłem wszystko jak trzeba, tak jak pokazują i opisują wszelkie poradniki internetowe, ale rezultaty nie były zadowalajace. Albo dobrze zrzucała na niższe zębatki, a w drugą stronę nie chciała, albo na odwrót. Kręciłem już wszystkim, co tylko dało się przekręcić i nawet jak "na sucho" wydawało się, że jest w miarę dobrze, to pod obciążeniem ciagle coś było nie tak. Pomyślałem, że kto jak kto, ale Kamil z Cyklisty zrobi to na pewno perfekcyjnie. Na dodatek Księgowy opublikował na fb fotkę w nowym kasku, kupionym właśnie w tym sklepie, a ja od dawna nosiłem się z myślą o wymianie. Mój dotychczasowy ma co najmniej sześć, albo siedem lat, zaliczyłem w nim cztery gleby od potrącenia przez samochód i choć jest cały, to jego czas już się skończył.
Jak pomyślałem, tak zrobiłem i choć nie lubię tej drogi, bo to i śmieszki wzdłuż Trasy Armii Krajowej i Białołęcka dziurawa i ruchliwy, a wąski, dojazd z Warszawy nad Zalew, to jednak tak jest najkrócej.
Kamilowi doprowadzenie do perfekcji mojej przerzutki, zajęło nie więcej niż pięć minut. Inaczej poprowadził linkę przy śrubie, poluzował obejmę i poprawił ułożenie względem łańcucha, zacisnął nową końcówkę na rozczapirzonym końcu - i gotowe. Oczywiście bezpłatnie, a do tego wszystkiego jeszcze rabat na kask dostałem! Polecam wszystkim sklep i jego właściciela! W drodze powrotnej przetestowałem wszyskie dotąd używane ustawienia łańcucha na zębatkach i chodzi jak marzenie.
Z braku czasu wracałem najkrótszą drogą, czyli krajową 61 do Legionowa i to była ostatnia na dziś, niefajna droga dla cyklistów. Od Jabłonny pojechałem wałem, ale żadnego uczestnika maratonu Wisły nie spotkałem.
W dzień nie chciało mi się jeździć, a wymówką była niepewna pogoda i możliwy deszcz. Ale kiedy pod wieczór wyszło słońce, postanowiłem zrobić trójkąt gassowy, z zajechaniem po książkę na Ursynów w drodze powrotnej. Niestety telefon pokrzyżował te plany i skróciłem trójkąt nie dojeżdżając do Gassów, a zawracając przez Konstancin i Bielawę. No i w końcu do córki po kolejne książki pana Przechrzty też nie poszedłem, bo nie chciałem przerwy robić i wybijać się z rytmu jazdy. Tak dobrze mi się jechało w tym wieczornym chłodzie, że pomimo letniego zestawu zgrzałem się nieźle. Strava doceniła to siedmioma kieliszkami. Zdjęcie tylko jedno i choć obrazek znany, to jednak inne, bo z kamerki. :)
Drugi, późniejszy wyjazd był do Deca, żeby mi założyli końcówki na linki przerzutek bo się już rozczapirzały. Później jeszcze kolejna regulacja przedniej przerzutki, tym razem śrubami od wychylenia wóżka. Powinno być dobrze, jutro sprawdzę. PS. Wiatr mi nie przeszkadzał, chyba trasa była za krótka. :)
Plan był taki, żeby na podwórku umyć rower, oczywiście w Piasecznie, a potem pojechać do Góry Kalwarii i wrócić nad Wisłą przez Gassy. Ale przy myciu zeszło mi się nadspodziewanie długo, nie bez wydatnego wpływu na ten fakt dwóch kilkuletnich dziewczynek. Kiedy wreszcie udało mi się skończyć, czas był już wracać na obiad. Wstąpiłem tylko na chwilkę do Deca kupić ten dynks od spodu przez który linki od przerzutek przechodzą. Widać na zdjęciu, że jest ułamany i lewa linka idzie po ramie, a nie po specjalnym wyżłobieniu. Kiedy po obiedzie zacząłem to wymieniać okazało się, że linki od przerzutek są mocno zmęczone i bardzo sie nabiedziłem zanim wsunąłem je w pancerze. Kiedy już mi się to w końcu udało, to biegi nie chciały chodzić jak trzeba i zdecydowałem o wymianie linek. Kolejna wizyta w Decu, tym razem na Ochocie i kolejna mordęga z wymianą. Robiłem to pierwszy raz i zeszło mi się do późnego wieczora. Myślę, że następny raz będzie już łatwiejszy.
A na koniec żelazny elektorat PZPR/SLD, który w Warszawie wybrał Cimoszewicza do europarlamentu.
Właściwie to nawet nie chciałem wpisywać tej jazdy dzisiejszej, bo to bajabongo takie; bez celu, bez tempa, bez zapału, bez kilometrów. Zupełnie nie miałem ochoty, ale miałem nadzieję, że jak wyjdę, to jakoś się zmobilizuję. Niestety tak się nie stało. Na dodatek znowu niegroźna wywrotka przy zerowej prędkości, tym razem na trawnik. Dopiero po kilkunastu minutach zauważyłem, że wypiął mi się licznik, ale znalazłem go na miejscu pechowej wywrotki. Dobre i to. Zamiast zdjęcia.