Rowerowy spacer.

Po wczorajszym dniu, nie miałem dziś ochoty na jakikolwiek wysiłek fizyczny. Ponieważ jednak już wczesniej obiecałem dostarczyć samochód z Piaseczna, do mechanika na Tarchomin, musiałem użyć roweru jako środka transportu. Pierwszy etap trasy przejechałem wspomagany adrenaliną, bo rano niefrasobliwie mitrężyłem czas na picie kawy i czytanie, by o dziewiatej uświadomić sobie w panice, że umówiłem się na oddanie samochodu pomiędzy 10 a 10:30. Dzięki  niej, 21 km do Piaseczna przejechałem w standardowym dla mnie czasie, biorąc przeciwny wiatr pod uwagę. Na miejscu zapakowałem rower do bagażnika i drugi etap podróży przez całą Warszawę, z południa na północ, przejechałem już z wiatrem w plecy. Samochodem. Telefon od zaniepokojonego mechanika odebrałem już prawie u celu podróży i po chwili mogłęm juz mu oddać dowód i kluczyki, a sam udać się w dalszą drogę rowerem. Przez jeden moment zaświtała mi w głowie myśl, żeby pojechać do Nowego Dworu Mazowieckiego i wrócić drugą strona Wisły, ale szybko wypędziłem ją z głowy. Most żelazny widziałem przecież wczoraj, a powrót tyle kilometrów pod wiatr, to nie na moje siły. Okazało się, że miałem rację, bo nawet jadąc tylko z Tarchomina nie mogłem zmobilizowac organizmu do wysiłku i bardzo szybko zrezygnowałem z walki o przyzwoitą średnią prędkość. Cała droga powrotna to klasyczne bajabongo. Poczatkowo postanowiłem wracać ulicą Modlińską, bo jazda po ruchliwej ulicy zawsze wyzwala we mnie pokłady energii, ale nie tym razem. Szybko więc zmieniłem zdanie i skręciłem w ulicą Sprawną, by po chwili sprawnie dojechać do Kępy Tarchomińskiej i dalej pojechać spokojnym, spacerowym tempem po wiślanym wale. 
Jak pisałem w czwartek trwają prace nad przedłużeniem tego traktu spacerowego i można dojechać tylko do ulicy Maciejewskiego, ale do mostu jest już stamtąd niedaleko.

Przedłużanie drogi spacerowej na Tarchominie © yurek55

Spoglądając na Wisłę zaskoczył mnie widok zalanej wodą betonowej ostrogi rzecznej, jeszcze trzy dni temu okupowanej przez wędkarzy. Jakoś mi umknęła wiadomlośc o obfitych opadach deszczu na południu Polski, więc skąd ten przybór wód?

Wisła wezbrała © yurek55

A ten znak, to przykład, dlaczego Polacy mają luźny stosunek do przepisów ruchu drogowego. Stoi w tym miejscu od wielu tygodni i od wielu tygodni rowerzyści olewaja go - i słusznie, bo przejazd pod remontowanym mostem, jest. Takich przykładów bezrozumnie ustawionych znaków, są w naszym kraju setki. To jak mamy mieć szacunek dla prawa i przestrzegać wszystkich przepisów? 


Znak prawdę powie...jak Cyganka:) © yurek55
Będąc na Podzamczu poprosiłem Pana Lindleya, żeby mi przy swojej ławeczce roweru popilnował, a sam poszedłem ochłodzić się w fontannie. Ławeczka, jak przystało na twórcę wodociągów warszawskich, jest skonstruowana ławkę z dwóch pomp oraz rur wodociągowych tworzących siedzisko i oparcie ławki. Mr Lindley stoi obok opierając się na zaworze wodociągowym.


Ławeczka Williama Heerleina Lindleya © yurek55

Na Placu Zamkowym trwaja końcowe prace nad biurowcem o swojsko brzmiącej nazwie Business With Heritage. Powstał on pomimo protestów, kontroli, a nawet dymisji miejskiej urzędniczki zatwierdzającej budowę. I co? I nic. Budynek stoi i stać będzie. Mnie nawet specjalnie nie razi, we Wrocławiu widziałem gorsze rzeczy na Starówce.

Kontrowersyjny(?) biurowiec na Placu Zamkowym © yurek55

I tyle na dziś.